In Leuven betaalde je vorig jaar het meeste voor een huis, in Hasselt het minste: ontdek hier de vastgoedprijzen

De prijzen voor vastgoed zijn vorig jaar door het dak gegaan. Algemeen kostte een huis zes procent meer dan het jaar ervoor, de prijs van een appartement steeg met zeven procent. De Vlaamse provinciehoofdsteden volgen over het algemeen die trend, al zijn er tussen de steden wel grote verschillen. 

Bekijk hieronder de kaart met de verschillende prijzen voor een huis of een appartement in de stad (je kan de prijzen voor de provincie zien door op de provincie te staan, de prijzen van de stad zie je door op de stad te staan): 

Wie vorig jaar een huis in Leuven wilde kopen, moest daar gemiddeld 404.149 euro voor neerleggen, een stijging van maar liefst 9,1 procent in vergelijking met 2019. Dat bombardeerde Leuven in één klap tot duurste provinciehoofdstad (voor een huis). In het centrum van de stad betaalde je 448.605 euro, in de “goedkoopste” deelgemeente, Wilsele, betaalde je 336.306 euro. Voor een appartement in de stad betaalde je gemiddeld 283.945 euro 

Gent mocht zich vorig jaar de op één na duurste stad van Vlaanderen noemen (voor huizen dan toch). Gemiddeld moest een koper daar 337.283 euro neertellen voor een huis. Vooral in Mariakerke en Zwijnaarde gingen de prijzen (spectaculair) omhoog, in Zwijnaarde was dat bijvoorbeeld maar liefst 28,2 procent. Voor de prijzen van appartementen spant Gent dan weer duidelijk de kroon: voor een optrekje in de stad betaalde je vorig jaar gemiddeld 288.184 euro. 

Notaris Maarten Duytschaever schrikt er niet van dat Gent de op één na duurste stad is. “Ik zie het elke dag gebeuren”, vertelt hij. Hij wijt het aan het feit dat Gent “een grootstad op mensenmaat” is. “Er zijn veel culturele, economische, sportieve mogelijkheden. We hebben een universiteit en een haven en toch blijft het zeer aangenaam om te wonen. De randgemeenten profiteren daar mee van, waardoor ook daar de prijzen stijgen.”

In Hasselt waren de huizen en appartementen vorig jaar het goedkoopste, gemiddeld betaalde je daar 292.160 euro voor een woonhuis. Voor een appartement moest je in Hasselt gemiddeld 237.327 euro rekenen, maar ook hier is de prijsstijging duidelijk. Een appartement vorig jaar kostte maar liefst 10,1 procent meer dan een appartement dat je in 2019 kocht. “Dat is een forse prijsstijging, de grootste in vergelijking met de andere steden. Ik denk dat het komt omdat er veel nieuwbouwprojecten zijn”, zegt notaris Myrrhine Vrolix.

In Brugge betaalde een koper vorig jaar gemiddeld 308.490 euro voor een huis, dat is 4,2 procent meer dan in 2019. Voor een appartement telde je gemiddeld 259.928 euro neer. “Opvallend hier is dat de woningprijzen niet zoveel gestegen zijn, maar de appartementen wel”, zegt notaris Bart Van Opstal. “De vraag is groot en het aanbod klein.”

In Antwerpen tenslotte betaalde je voor een huis gemiddeld 320.962 euro, een stijging van 7,8 procent in vergelijking met 2019. Maar ook hier zijn er grote verschillen tussen de verschillende districten. In Antwerpen centrum moest je zo 474.602 euro betalen, in Merksem was dat 261.073 euro. Als we de verschillende steden vergelijken was een appartement in Antwerpen vorig jaar het goedkoopste, je moest gemiddeld 223.764 euro neertellen.

De steden waren al duur en zijn vorig jaar nog duurder geworden, luidt de conclusie. Maar hoe komt dat nu? “De centrumsteden zijn nog extra duur geworden vorig jaar”, vertelt Bart Van Opstal van notaris.be. En dat heeft alles te maken met het profiel van de kopers, verklaart hij. 

Bekijk hieronder de profielen van de kopers in de provinciehoofdsteden (we vergelijken 2019 en 2020): 

“Vooral de 50-plussers zijn actief geworden. We kunnen die groep opdelen in twee categorieën. Enerzijds heb je de mensen op hogere leeftijd, die naar de stad trekken om zich daar te vestigen. Anderzijds zijn het dikwijls ook investeerders, die iets in de stad kopen om het dan te verhuren. En dat heeft die extra duw aan de prijzen gegeven.”

Maar betekent dat dan dat de jongere mensen minder de kans krijgen of hebben om iets te kopen in de stad. Ja, zegt Van Opstal. “Het is een aandachtspunt. De mensen jonger dan 30 jaar zijn duidelijk minder actief in de centrumsteden.” 

Daar zijn twee hoofdredenen voor. “We merken dat het voor vele jonge koppels geen evidente zaak is om een betaalbare woning te vinden in het centrum van de stad. Zeker als ze op eigen kracht, zonder financiële steun van ouders, een woning willen kopen. Jonge singles hebben het nog moeilijker. Anderzijds hebben jongeren eind 2019 nog een extra inhaalbeweging gedaan, omdat ze toen nog de woonbonus kregen. We zagen dat we toen extra aan de jongeren verkocht hebben, dus logischerwijs is er nu een kleine terugval.”