Even terug naar het Overlegcomité van vorige vrijdag. Toen werd beslist dat de deelstaatministers van Onderwijs met een plan van aanpak moesten komen om de coronabesmettingen in de scholen terug te dringen. Een sluiting was voor Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) geen optie. Dus kwam Weyts – samen met zijn collega’s uit de andere gemeenschappen – met een reeks andere maatregelen.
Op het Overlegcomité gisteren werd dan toch drastischer geschakeld onder druk van de stijgende ziekenhuisopnames: volgende week is er geen contactonderwijs in het lager en secundair, alle lessen worden er opgeschort. In Vlaanderen werd dat – na enige verwarring – ingevuld als een week extra paasvakantie, en in Franstalig België is dat intussen ook het geval nadat daar eerst sprake was geweest van afstandsonderwijs in de tweede en derde graad secundair.
Gesloten scholen dus. Volgens viroloog Steven Van Gucht niet meteen wat experts hadden aanbevolen en bovendien een beslissing die duidelijk dik tegen de zin van Vlaams minister van Onderwijs Weyts was. Na de persconferentie van het Overlegcomité fulmineerde hij: “De IKEA open en de school dicht. Dat is niet mijn visie op de samenleving”.
Een opvallend harde reactie op een maatregel die nochtans mee goedgekeurd werd door de Vlaamse regering binnen het Overlegcomité. “Een zeer perfide mechanisme”, noemt VRT-Wetstraatjournalist Ivan De Vadder het. “Of Ben Weyts het nu leuk vindt of niet, de Vlaamse regering heeft dit samen met alle andere regeringen mee goedgekeurd in een compromis op het Overlegcomité. Dan snap ik niet waarom je achteraf buitenkomt en zegt dat je er niet mee akkoord gaat.” Overigens, ook MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez liet zich kritisch uit na het Overlegcomité.
De Vlaamse regering heeft dit mee goedgekeurd. Ik snap niet waarom je dan achteraf buitenkomt en zegt dat je er niet mee akkoord gaat
Kakofonie
De Vadder haalt een quote aan van de Franse oud-minister Jean-Pierre Chevènement: Un ministre, ça ferme sa gueule. Si ça veut l’ouvrir, ça démissionne. “Als minister en als partij hoor je een compromis te verdedigen. Je kan luid roepen op een Overlegcomité of het overleg zelfs opblazen. Maar als er een akkoord is, moet je dat verdedigen en geen politiek spelletje achteraf spelen op de kap van mensen.”
De kap van het kleuteronderwijs bijvoorbeeld. Op het Overlegcomité werd als compromis beslist om de kleuterklassen wél open te houden. Maar dat werd in het onderwijsveld absoluut niet gesmaakt.
Aan het einde van de dag kwam dan het nieuws dat het Gemeenschapsonderwijs en het Katholiek Onderwijs de kleuterscholen sluiten, al is er wel opvang voorzien. Ook in Franstalig België is besloten om de kleuterscholen de facto te sluiten. “Dat is een kakofonie die je je niet kan permitteren als Overlegcomité”, stelt Ivan De Vadder.
“Het orgaan dient er net voor om te overleggen tussen de deelstaten in de strijd tegen de pandemie, niet ten politieke gewin”, aldus De Vadder.
Met de hakken in het zand
Volgens Ivan De Vadder is het kwaad vorige week vrijdag geschied. “Op het Overlegcomité werd toen het idee gelanceerd dat men alleen de scholen zou aanpakken. En dan gaan een aantal regeringen – maar vooral partijen – met de hakken in het zand staan.”
“Je krijgt een identificatie tussen een politieke partij en een bevoegdheid. Aan Vlaamse kant heb je de N-VA, aan Franstalige zijde is dat de PS. Zij identificeren zich met onderwijs. En wanneer daar aan geraakt wordt, voelen ze alsof er aan hun politieke partij wordt geraakt.”
Politieke partijen zijn zich beginnen te identificeren met een bepaalde maatregel, waardoor alleen àlle maatregelen politiek aanvaardbaar werden
“Daardoor worden regeringen gedwongen om minder dan een week later opnieuw bijeen te komen en maatregelen te nemen waarbij iedereen pijn zal lijden”, dixit De Vadder. Denk aan de contactberoepen die weer moeten sluiten, terwijl premier Alexander De Croo (Open VLD) had beloofd dat ze niet meer dicht zouden moeten gaan, gesloten scholen is dan weer een negatief punt voor Ben Weyts en de maatregelen voor niet-essentiële winkels liggen moeilijk voor de liberalen en voor Vlaams minister van Economie Hilde Crevits (CD&V).
Overlegcomité
Hoe moet het nu verder? Het Overlegcomité is namelijk het enige mechanisme in ons land waarbij de verschillende regeringen op gelijkwaardige manier met elkaar kunnen overleg plegen. “Als je het Overlegcomité beschouwt als een federaal orgaan waar alleen de federale regering de dienst uitmaakt, dan maak je (bewust) een politieke denkfout”, vindt Ivan De Vadder.
Perfide mechanismes
“Een akkoord achteraf niet verdedigen en jezelf identificeren met je eigen bevoegdheid of trofee, dat zijn twee perfide mechanismes. Dat màg je niet doen. Als dit vanaf nu de houding is die iedereen gaat aannemen ten opzichte van het Overlegcomité, dan spat het uit elkaar.”
“Het is schabouwelijk, het is pijnlijk. Het ondergraaft bovendien de enige mogelijkheid die je in dit versnipperde land hebt om geordend beslissingen te nemen rond de pandemie.”
Bekijk het journaalverslag met reacties van aan de schoolpoort na de beslissingen van het Overlegcomité over onderwijs:
Bekijk de analyse van Bart Brinckman (De Standaard) en Dorian de Meeûs (La Libre Belgique) uit “Terzake” hier:
